Ook: tweetrapstestament.
Term uit het erfrecht. In een clausule in een testament kan worden vastgelegd wat er gebeurd als een erfgenaam overlijdt na het overlijden van de erflater.
De erflater beschikt in dit geval in feite twee keer over zijn/haar nalatenschap. Wordt vaak toegepast bij een echtscheiding; op deze wijze kan bijvoorbeeld vermeden worden dat de ex-partner later alsnog erft.
