Ook: transferpricing.
De term 'transfer pricing' verwijst naar het hanteren van interne verrekenprijzen voor levering van goederen, diensten of rechten binnen aan elkaar geliëerde ondernemingen, zoals bijvoorbeeld gehanteerd tussen diverse werkmaatschappijen of business units binnen een groep van bedrijven, een concern.
De transactiewaarde voor een goed of dienst tussen verwante ondernemingen weerspiegelt niet altijd de marktwaarde; de praktijk van 'transfer pricing' leidt dus ook naar de afwijking tussen c.q. verstoring van transactiewaarden en marktwaarden.
Die bedrijven kunnen in verschillende landen gevestigd zijn. Door die prijs hoog of laag te leggen, kan meer winst in het ene of andere land worden gecreëerd. Winst kan worden verschoven naar landen waar de belasting het laagst is (winstverschuiving).
Bedrijven binnen een groep sturen vanuit landen met lage belastingtarieven facturen naar groepsvestigingen met hoge tarieven. Zo verschuift de winst vanuit landen met hogere tarieven naar landen met lagere tarieven, waardoor de effectieve belasting van de groep omlaag gaat. De fiscus treedt op door te controleren of dergelijke transacties wel een zakelijk karakter hebben (en niet winstverschuiving als doel hebben).
Voorbeeld
'‘Heineken maakt voor transfer pricing gebruik van dochteronderneming Ibecor [International Beverages Corporation, red.], een inkoopkantoor in Brussel dat wordt ingezet bij de levering van grondstoffen, machines en onderdelen aan de Afrikaanse brouwerijen van Heineken. Dat is een bijzonder winstgevend bedrijf met, vorig jaar, een winst van 56 miljoen euro op een omzet van 60 miljoen. Volgens de OESO moeten ondernemingen binnen één concern elkaar prijzen rekenen die vergelijkbaar zijn met de prijzen die ze buitenstaanders zouden vragen. Dat heet het arm’s length-principe. Je zou dus geen hele hoge of lage prijs moeten rekenen, want zo kun je de winst verschuiven naar plekken waar je de minste belasting betaalt.'
Bron: FTM.nl - 23-11-2015.
Er bestaan richtlijnen om die 'transferprijzen' te bepalen; het navolgen van deze richtlijnen wordt gecontroleerd door de fiscus. Bij die controle wordt onder andere gebruik gemaakt van datamining; hierbij wordt een risicoanalyse gemaakt van de verschillende bedrijven. Sterk fluctuerende of afwijkende winstmarges springen daarbij in het oog, maar ook betalingen aan fiscale vluchtlanden leiden tot een hogere kans op controle. Op basis van die analyse worden vennootschappen geselecteerd voor controle.
Zie ook: intercompany, verrekenprijs, interne verrekenprijs, ruling, advance pricing agreement, advance tax ruling, base erosion and profit shifting, belastingontwijking, winstmarge, winstverschuiving, winstdrainage, belastingparadijs.
|
