Afgekort: CRD, CRD-richtlijn.
In het Nederlands ook wel de Europese Kapitaaleisenrichtlijn genaamd. Deze richtlijn zet de regels van het Bazels Comité voor het Bankentoezicht (de kapitaalakkoorden van Bazel) om in Europese wetgeving. De Europese Unie nam in 2006 voor het eerst een CRD-richtlijn aan.
Het zijn vooral de zwaardere kapitaaleisen voor banken die het belangrijkst en omvangrijkst zijn binnen deze CRD-richtlijn. Naar aanleiding van de kredietcrisis is en wordt deze kapitaaleisenrichtlijn op meerdere onderdelen voortdurend aangescherpt door middel van wijzigingsrichtlijnen. Deze wijzigingsrichtlijnen worden ook wel aangeduid als CRD 2, CRD 3, CRD 4, CRD 5 enzovoorts.
De invoering van de CRD-richtlijn verschilt van land tot land.
Belangrijke punten uit de CRD-richtlijn zijn:
- Het bedrag aan eigen vermogen dat banken moeten aanhouden en de kwaliteit van dit vermogen wordt verhoogd.
- Een liquiditeitsdekkingsratio (Engels: Liquidity Coverage Ratio of LCR) moet ervoor zorgen om de kortetermijnveerkracht van het liquiditeitsrisicoprofiel van financiële instellingen te verbeteren.
- Hefboomratio - Om te voorkomen dat een buitensporige hefboom op de balans van kredietinstellingen en beleggingsonderneming ontstaat, wordt een hefboomratio ingevoerd die in het kader van het toezicht moet worden getoetst. De hefboomratio zegt iets over de kapitaalstructuur van een onderneming (hier dus een bancaire instelling), namelijk in hoeverre de onderneming afhankelijk is van vreemd vermogen.
- Tegenpartijrisico - Inzake over-the-counter-derivaten worden de regels zodanig gewijzigd dat banken worden gestimuleerd om dergelijke derivaten via centrale tegenpartijen - een clearing corporation - af te wikkelen (te clearen).
Zie ook: kapitaal, vermogen, eigen vermogen, vreemd vermogen, kapitaaleis, solvabiliteitseis, kapitaalbuffer, solvabiliteit, hefboomwerking, deleverage, liquiditeit, Europese Unie, Europese Kapitaaleisenrichtlijn, Bazel III.
|
