Afgekort: DMI.
Ook: directional movement indicator.
Een indicator - in 1978 ontwikkeld door J. Wellis Wilder (die overigens ook de relatieve sterkte-index introduceerde) - die wordt gebruikt in de technische analyse en die aangeeft of er zich in de koersontwikkeling een trend aftekent. Op basis hiervan kan de kracht en de richting van een koersbeweging worden ingeschat.
Er worden - als een gemiddelde over een gekozen periode, meestal twee weken - in feite twee indicatoren berekend: de positieve DMI (+DMI) die de kracht van koersstijgingen in die periode meet, en de negatieve DMI (-DMI) die hetzelfde doet voor koersdalingen. De uitkomsten van de berekening ligt tussen 0 en 100.
De bovenste van de twee berekende lijnen wordt meestal de dominant DMI genoemd.
Zie ook: average directional movement index.
|
