Methode van oplichting, waarbij criminelen trachten de betaalkaart of creditcard in handen trachten te krijgen. In sommige gevallen hebben zij de pincode al ergens ontfutseld. In andere gevallen vragen zij consumenten om hun betaalpas én pincode op te sturen.
De oplichters willen consumenten laten denken dat de bank hun betaalpas of creditcard terug wil, bijvoorbeeld onder het mom om deze te vervangen voor een betere pas, die bijvoorbeeld geschikt is voor de nieuwste betaalvormen. Zij doen dit doorgaans door een variant van een phishing-mail te versturen, die doet voorkomen dat de echte bank de afzender is. Wie niet direct reageert, of wie de betaalpas niet opstuurt om te recyclen, moet zogenaamd bijbetalen voor de nieuwe betaalpas. Zo wordt de druk opgevoerd. Doel is de betaalpas of creditkaart naar een zogenaamd inleverpunt te sturen voor recycling.
Zie ook: phishing, social engineering. Vergelijk: skimmen, shoulder surfing, cash trapping.
 Tip anderen
|
