Het gaat hier niet om echte werkloosheid, maar om situaties waarin het lijkt dat mensen aan het werk zijn (niet werkloos zijn), maar waarbij de banen feitelijk gefinancierd worden door de overheid, bijvoorbeeld door uitkeringen.
Voorbeeld
'Sweder van Wijnbergen is bijna twee jaar secretaris-generaal van het ministerie van Economische Zaken en daarmee de hoogste ambtenaar. .....Daarvoor werkte hij dertien jaar bij de Wereldbank en was hij hoogleraar aan de Universiteit van Amsterdam en de London School of Economics. ... De werkloosheid ziet hij nog steeds als grootste probleem van ons land. Het echte werkloosheidscijfer is niet vier procent, zoals het CBS ons wil doen geloven, maar 26 à 27 procent. Want Van Wijnbergen telt àlle werklozen mee: 57,5-plussers, vutters, WAO-ers en Melkertbanen: “Allemaal verkapte werkloosheid.” Hij grist een bruine envelop van zijn bureau – de brief zit er nog in – en tekent daarop een cirkel ‘vraag’ en een cirkel ‘aanbod’, met daar tussen een domein vol met langdurig werklozen.'
Bron: FEM De Week, jaargang 2 , nummer 23 - 05-06-1999.
Zie ook: werkverschaffing, bullshit-job, sociale verzekeringswetten, deeltijd-WW. Vergelijk: verborgen werkloosheid.
|
