Letterlijk: statusweelde, statusrijkdom. Als mensen steeds vermogender worden gaan ze boven een bepaald welvaartspeil hun welvaart steeds meer afmeten aan en vergelijken met anderen. Ze willen dan trapsgewijs hun steeds vermogender sociale omgeving bijhouden, zich daarin onderscheiden en er het liefst weer bovenuit steken. Het meer willen hebben dan anderen in de eigen sociale omgeving wordt dan een drijfveer om inkomen en rijkdom toch weer verder te vergroten.
Zo onstaat een voortdurende race naar meer, die voor een steeds kleinere groep bereikbaar is (het meerendeel van de mensen zal moeten afhaken).
Naarmate we rijker worden lijken we steeds meer belang aan statusgoederen te hechten. Zijn we eenmaal voorzien van de noodzakelijke materiële goederen, dan steken we steeds meer energie in het verwerven van statusgoederen. Als iedereen dat doet, is die inspanning echter louter verspilling. De winst die de een boekt, gaat onvermijdelijk ten koste van de ander (er is sprake van een 'nulsomspel' of 'zero sum game').
Door deze race naar meer lopen ook regelmatig in de schuldenval.
Zie ook: welvaart, welvaartspeil, inkomen, welzijn, weelde-effect, keeping up with the Joneses, plutonomie, superrijken, high net worth individuals, statusgoederen, luxegoederen, consumeerderen, affluenza, Gini-coëfficient, Lorenz-curve, schuldenval, schuldhulpverlening.
|
