Bid-rigging is een vorm van samenspanning (collusie) tussen aanbieders in een bepaalde markt: naar aanleiding van een aanbesteding spreken één of meer aanbieders af geen inschrijving in te dienen, worden offertes op elkaar afgestemd of maakt men afspraken over wie de opdracht gegund zal krijgen. Dergelijke heimelijke afspraken verminderen of elimineren concurrentie en leiden tot hogere kosten voor opdrachtgevers (de aanbestedende partijen).
Vormen van bid-rigging zijn:
- biedonderdrukking: aanbieders spreken af wie zullen inschrijven of wie na inschrijving zijn bod zal intrekken, zodat de ander een grotere kans heeft de opdracht gegund te krijgen.
- schijnbieding (of overbieding): aanbieders bieden bewust een hogere prijs dan de aanbieder waarvan men onderling heeft afgesproken dat die de opdracht gegund 'mag krijgen'.
- marktverdeling: aanbieders spreken af in welke geografische regio’s zij de opdrachten gegund ‘mogen krijgen’.
- biedrotatie: aanbieders spreken af wie aan de beurt is om een opdracht gegund ‘te krijgen’.
Veel aanbestedingsmarkten hebben kenmerken die het maken van afspraken eenvoudiger of aantrekkelijker maken. Vaak is bijvoorbeeld vooraf bekend welke bedrijven zullen inschrijven. Soms is het ook bekend wat het budget of de maximale prijs voor de aanbestedende dienst is. Deze kennis vergemakkelijkt het maken van afspraken tussen concurrenten en het coördineren van deze kartelafspraken.
Markten met (onder andere) weinig aanbieders, hoge toetredingsdrempels, homogene producten of diensten, weinig of geen alternatieve producten of diensten zijn vaker een voedingsbodem voor dit soort ongeoorloofde praktijken.
Zie ook: tender, offerte, collusie, kartel, mededinging, mededingingsautoriteit. Vergelijk: rate-rigging.
|
