Term voor het het geloof in het historische belang van het heden, voor het verschijnsel dat elke generatie zichzelf telkens opnieuw als cruciaal en uniek draaipunt ziet tussen heden, verleden en toekomst. Dat het tijdgewricht waarin men leeft uniek is en voorop staat, dat andere periodes verbleken in vergelijking tot het heden.
Voorbeeld
- 'Denken dat veranderingen steeds sneller gaan is een voorbeeld van chronocentrisme. Dat is de misvatting dat we nu in een bijzondere tijd leven. Dat er nu iets ‘groots’ gaande is. Naast het geloof dat veranderingen steeds sneller gaan, zijn typische chronocentrische uitspraken dat de wereld steeds complexer wordt, de jeugd verloedert en moderne media slecht zijn voor onze ontwikkeling.'
Bron: rengelfriet.wordpress.com - 30-09-2019.
- 'Ongetwijfeld zal de coronacrisis diepe sporen nalaten. Maar daarmee is nog niet gezegd dat de wereld van vóór 2020 vanzelfsprekend passé is. Want wie naar eerdere grote en ongekende schokken kijkt, bijvoorbeeld naar de Tweede Wereldoorlog of de financiële crisis van 2008, ziet dat uiteindelijk heel veel zaken niet wezenlijk veranderden. De neiging te denken dat de toekomst radicaal anders zal zijn, is van alle tijden. Elke generatie denkt dat zij uniek is, en dat de wereld van morgen in niets zal lijken op die van gisteren. Als dit zogenoemde chronocentrisme ook nog eens samenvalt met een heuse crisis, zoals nu, is er met de grootse vergezichten helemaal geen houden meer aan.'
Bron: www.rug.nl, In The Lead blog - 11-05-2020.
Zie ook: Wet van Moore, generatie X, generatie Y, generatie Z.
|
