Een swaplijn (valutaswapovereenkomst) is een overeenkomst tussen twee centrale bank om valuta's uit te wisselen. Hierdoor kan een centrale bank buitenlandse valuta verkrijgen van de centrale bank die deze uitgeeft, meestal omdat zij deze aan binnenlandse commerciële banken moet verstrekken.
Zo kunnen bijvoorbeeld de Europese Centrale Bank (ECB) en alle nationale centrale banken in het eurogebied (het Eurosysteem) dankzij de swapovereenkomst met het Amerikaanse Federal Reserve System (Fed) Amerikaanse dollars van de Fed ontvangen in ruil voor een gelijkwaardig bedrag in euro's dat aan de Federal Reserve wordt verstrekt. Deze overeenkomsten maken al decennialang deel uit van het monetair beleid van centrale banken.
Hoewel swaplijnen aanvankelijk door centrale banken werden gebruikt om bepaalde marktinterventies te financieren, zijn ze de afgelopen jaren een belangrijk instrument geworden om de financiële stabiliteit te handhaven en te voorkomen dat marktspanningen de reële economie beïnvloeden.
Voorbeeld
'De Verenigde Staten hebben voor 20 miljard dollar aan Argentijnse peso’s opgekocht om de valutacrisis in Argentinië tegen te gaan. Daarmee steunen ze president Javier Milei, een bondgenoot van Donald Trump, in zijn pogingen om de economie te stabiliseren. ... De steun gebeurt via een zogenoemde swaplijn. Dat is een afspraak waarbij de Amerikaanse centrale bank tijdelijk Amerikaanse dollars ruilt tegen Argentijnse peso's tegen een vaste koers. Zo helpt de bank om de waarde van de valuta stabiel te houden. Een ingreep waarbij de VS direct vreemde valuta's opkoopt, is zeldzaam. Na 1996 gebeurde dit slechts drie keer eerder.'
Bron: BNR - 10-10-2025.
Engels: swap line.
Zie ook: centrale bank, valuta-swap, financiële stabiliteit, liquiditeit, interventie, valutacrisis, valuta-interventie.
|
