De Lernerindex, gefornuleerd door de Russisch-Britse econoom Abba P. Lerner in 1934, beschrijft de marktmacht van een bedrijf oftewel de mate waarin een bedrijf een monopolie heeft.
De Lerner-index (L) wordt berekend volgens de volgende formule:
L = P - MK / P
waarbij P de prijs vertegenwoordigt van het goed dat door de onderneming is wordt verkocht en MC de marginale kosten die het daarvoor maakt. Des te groter het verschil tussen de prijs (P) en de marginale kosten (MK), des te groter de marktmacht van een bedrijf.
In wezen meet de index de procentuele winstopslag die een bedrijf bovenop de marginale kosten kan doorberekenen.
De index varieert tussen 0 (in het geval van perfecte concurrentie ) en 1 (een puur monopolie).
Wiskundig is de Lerner index gelijk aan de negatieve inverse van de prijselasticiteit van de vraag die geldt voor het bedrijf (het gaat hierbij niet om de prijselasticiteit van de gehele markt, maar om die van het bedrijf).
Het gebruik van de Lerner-index is grotendeels beperkt tot theoretische studies; in de praktijk is het niet eenvoudig om deze index te berekenen omdat het erg lastig is om inzicht te krijgen in de prijzen en vooral de kosten die voor een bedrijf gelden.
Andere methoden, zoals de Herfindahl-Hirschman Index, worden daarom vaker gebruikt om de mate van monopolistische macht te schatten.
Zie ook: economische machtspositie, marktmacht, prijszetter, prijszettingskracht, prijsleiderschap, marginale kosten, concentratie, concentratiegraad, monopolie, oligopolie. Vergelijk: concentratiegraad, Herfindahl-Hirschman Index.
|
