De manier waarop authenticatie plaatsvindt, waarop wordt nagegaan of een persoon, computer of bepaalde applicatie inderdaad is wie hij beweert te zijn. Kortom: een identiteitscontrole.
Hierbij worden de kenmerken gecontroleerd aan de hand van eerder afgegeven en gecontroleerde gegevens. Zo wordt bijvoorbeeld bij het openen van een bankrekening naar een identiteitsbewijs (paspoort, identiteitskaart, rijbewijs) en een handtekening gevraagd; die worden gescand en elektronisch opgeslagen. In de digitale wereld worden meerdere vormen van authenticatie toegepast, vaak in combinatie met elkaar, om zodoende voor bepaalde toepassingen extra zekerheid in te bouwen.
Voorbeelden van authenticatiemethoden zijn een identiteitsbewijs, een gebruikersnaam plus wachtwoord (eventueel gecombineerd met een mobiel nummer), biometrie zoals een vingerafdruk of een irisscan, het toepassen van controlevragen, de bankpas in combinatie met een pincode, enzovoorts.
Elke bank heeft zijn eigen authenticatiemethode en wijze van elektronisch ondertekenen van betaalopdrachten.
Voorbeeld
'De federale politie roept iedereen op om zijn of haar gsm-nummer en e-mailadres in te geven in het Rijksregister. Op die manier kunnen de overheids- en politiediensten mensen sneller contacteren. ..... Daarnaast helpt het doorgeven van je telefoonnummer en e-mailadres ook in de strijd tegen identiteitsfraude. ...... De bijkomende gegevens geven de politiediensten een extra controlemiddel waarmee ze kunnen achterhalen of mensen wel écht zijn wie ze zeggen te zijn.'
Bron: Standaard.be - 14-08-2017.
Engels: authentication method.
Zie ook: authenticatie, fraude, identiteitsfraude, valsheid in geschrifte, betalingsverkeer, token, bankpas, EMV-pas, smartcard, biometrie, biometrische betaalkaart, liability shift.
 Tip anderen
|
