Soms afgekort: RP.
Repo staat voor 'repurchase agreement', een overeenkomst voor wederinkoop. In het Nederlands ook cessie-retrocessie (-verrichting, -transactie) genoemd, maar in de financiële wereld is de term 'repo' gangbaarder.
Bij een repo-transactie verkoopt men effecten aan een tegenpartij (contante transactie) in ruil voor geldmiddelen, met de (gelijktijdige) verbintenis de effecten op een afgesproken tijdstip in de toekomst terug te kopen (termijntransactie); in wezen leent men de effecten uit (cessie) en leent men geldmiddelen. Bij een reverse repo (reverse repurchase agreement) gebeurt het omgekeerde; men leent de effecten en leent geldmiddelen uit.
Cessie-retrocessie van effecten speelt bij verrichtingen tussen financiële bemiddelaars een belangrijke rol als instrument voor het aantrekken of uitzetten van geld voor een meestal vrij korte termijn; de repo is een geldmarkttransactie.
De impliciete, risicovrije rentevoet die wordt vastgelegd met de transactie wordt ook de 'implied repo rate' genoemd, maar is eigenlijk niets anders dan de IRR ('Internal Rate of Return', de interne rekenrente).
Repo-transacties komen veel voor in de obligatiemarkt.
Ook: sell- en buybacktransactie.
Zie ook: repomarkt, geldmarkt, cessie, retrocessie, cessie-retrocessie, repo 105, long term refinancing operation, leencircuit. Vergelijk: change of control clausule (bedrijfsobligatie), recapture, sell- en buybacktransactie.
|
