Wetsontduiking. Principe op grond waarvan de fiscus constructies die in strijd zijn met de geest van de wetten c.q. belastingwetten kan bestrijden, meestal via de belastingrechter. Bijvoorbeeld als de rechtshandeling voornamelijk gericht is van op het krijgen van een fiscaal voordeel terwijl die rechtshandeling nauwelijks een zakelijk doel dient.
Wordt regelmatig toegepast bij een faillissement als het vermoeden bestaat dat de onderneming kort voor het faillissement bepaalde partijen met voorrang heeft betaald.
Zie ook: belasting, belastingfraude, belastingontwijking, faillissementsfraude, winstdrainage.
 Tip anderen
|
