Een in september 2009 door de Britse regering gedaan voorstel dat voorziet in het opstellen van een 'living will' door banken, een testament dat banken (vooral: systeembanken) verplicht bij leven zouden moeten opstellen, zodat in problemen geraakte banken in tijden van nood - bijvoorbeeld een financiële crisis zoals de kredietcrisis van 2007-2009 of de eurocrisis van 2010-2011 - gemakkelijker kunnen worden opgebroken en ontmanteld.
De structuren van financiële instellingen zijn nu vaak te complex om snel te kunnen ingrijpen; het nieuwe voorstel zou hierin verbetering moeten brengen; het banktestament zou gedetailleerde instructies moeten bevatten over hoe de operaties van een bank afgewikkeld zouden moeten worden bij insolvabiliteit, hetgeen ook crediteuren meer zekerheid zou moeten verschaffen.
De term 'living will' die de Britse pers gebruikt komt eigenlijk uit de medische wereld; het is een document dat duidelijk maakt hoe iemand wenst te worden behandeld in het geval van een ernstige (terminale) ziekte, waarbij de persoon in kwestie handelingsonbekwaam is geworden.
Sinds september 2009 is het begrip ook in de financiële wereld opgedoken ('living will' c.q. 'wind-down plan' voor banken). In het Nederlands soms ook vertaald als 'levend testament'.
Naar aanleiding van de crisis in de eurozone sinds het voorjaar van 2010, wordt ook al bij schuldsanering van eurolanden gesproken over een ' living will', een 'landtestament' als het ware.
Ook (wel vertaald in de pers als): levend testament.
Engels: living will, wind-down plan.
Zie ook: solvabiliteit, systeembank, schuldsanering, resolutie, resolutieschema, noodregeling, vangnetconstructie, scheidbare bank, nutsbank, gutsbank, ringfencing, ringfence ready, too big to fail, bail-in, Interventiewet, Independent Commission on Banking.
|
