De klassieke waardeparadox - ook bekend als diamant-waterparadox - is de schijnbare tegenstrijdigheid dat, hoewel water voor het menselijk overleven zo goed als altijd nuttiger is dan diamant, eenzelfde hoeveelheid diamant in de markt een veel hogere prijs opbrengt. Goederen kunnen dus een lagere gebruikswaarde hebben (zoals diamant in dit voorbeeld), terwijl de ruilwaarde toch hoger is.
Dat water zo goedkoop is, heeft te maken met het feit dat het aanbod groot is - water is op aarde in ruime hoeveelheid aanwezig - en het marginale nut (het extra nut dat je ervaart als je over een kleine extra hoeveelheid ervan beschikt) is gering. Daarom is ook de prijs die men voor water wil betalen, laag. Diamant is schaarser en moeilijker te winnen.
In de praktijk treden er regelmatig verschillen op tussen nut, waarde en prijs van goederen en diensten op.
Engels: paradox of value.
Zie ook: waarde, gebruikswaarde, ruilwaarde, nut, basisbehoeften, primaire goederen, luxegoederen, waarde in het economisch verkeer.
|
