De terugverdientijd (of pay-back methode) is een hulpmiddel bij investeringsanalyse. Het is de tijd tussen het tijdstip waarop de investeringsuitgaven worden gedaan en de tijd waarop deze uitgaven terug ontvangen worden door middel van de geaccumuleerde netto inkomende geldstromen. De netto inkomende geldstromen worden ook netto cashflow genoemd (= winst na belastingen + afschrijvingen).
Voorbeeld
Een projectinvestering van 2 miljoen euro die jaarlijks 4 ton winst na belasting genereert, heeft een terugverdientijd van 5 jaar.
Naarmate de terugverdientijd langer is, wordt de investering minder interessant omdat de risico's vergroten met de duur van het project. Hoe korter de terugverdientijd, des te aantrekkelijker een investering (minder risico).
De terugverdientijdmethode is een eenvoudig te berekenen getal, maar niet meer dan een ruwe maatstaf; de terugverdientijdmethode heeft serieuze tekortkomingen. Zo wordt geen rekening gehouden met de tijdswaarde van geld (rente, vermogenskosten). Kasstromen die na de terugverdienperiode vallen worden niet meegerekend in de analyse. Er wordt ook geen rekening gehouden met risico's, zoals de onzekerheid rond het al dan niet optreden van toekomstige kasstromen.
Engels: payback period.
Vergelijk: netto contante waarde, interne rekenrente, profitability index.
 Tip anderen
|
