Het aan rekeninghouders garanderen van een hoge mate van financiële privacy door banken in bepaalde landen.
Het gaat hier om landen (bijvoorbeeld Zwitserland, Luxemburg, Liechtenstein, Andorra) waar de banken volgens de eigen wet geen of zeer beperkt gegevens aan de (vaak: buitenlandse) fiscus hoeven te verstrekken. Dergelijke landen worden ook 'secrecy jurisdictions' genoemd. Er is geen sprake van effectieve informatie-uitwisseling, er is een gebrek aan transparantie en deze landen vereisen geen substantiële activiteiten van die rekeninghouders binnen hun jurisdictie.
Niet zelden proberen de rekeninghouders met behulp van het bankgeheim belasting in het eigen land te ontduiken.
Ook is er vaak sprake van met criminele activiteiten verkregen (zwart) geld. Naar schatting gaat het om meerdere duizenden miljard euro en dus ook om enorme bedragen aan 'gemiste' belasting.
In de loop van de jaren is de internationale druk op de desbetreffende landen om het bankgeheim op te heffen sterk toegenomen. Steeds meer landen met een bankgeheim zijn dan ook bezig dit op te heffen of gedeeltelijk op te heffen.
Engels: bank secrecy, bank privacy.
Zie ook: belastingparadijs, offshore financial centre, offshore banking, offshore leak, bank secrecy law, slapende rekeningen, belastingvlucht, vluchtkapitaal, belastingontduiking, belastingontwijking, brievenbusmaatschappij, zwartsparen, inkeerregeling, dictatorgeld, toezichtarbitrage, wegsluizen, zwart geld, zwartsparen, witten, witwassen, Financial Secrecy Index, Offshore Leaks, Luxemburg Leaks, Swiss Leaks, Panama Papers.
|
