Juridische term. Het niet nakomen van bepalingen in een overeenkomst door één van de partijen in de overeenkomst. Er is dan sprake van wanprestatie (contractbreuk, een gebrek in de prestatie). Er kan sprake zijn van helemaal niet of niet adequaat (ondeugdelijk) presteren of niet op tijd presteren.
De partij die wanprestatie pleegt moet vervolgens nog op de hoogte worden gebracht dat hij niet, niet adequaat of niet tijdig gepresteerd heeft. Dit gebeurt door middel van een ingebrekestelling.
Bij een kredietovereenkomst kan wanpresentatie leiden tot onmiddellijke opeisbaarheid van de vordering.
Engels: breach; breach of contract. non-fulfilment, nonperformance.
Zie ook: verzuim, in gebreke blijven, aansprakelijkheid, insolventie, vordering, debiteur, debiteurenrisico, kredietovereenkomst, krediet, lening, schuld, schuldeiser, schuldenaar, force majeure, act of God. Vergelijk: onrechtmatige daad.
|
