Mooie naam voor constructie waarin een product of object niet verkocht wordt, maar door de leverancier ter beschikking wordt gesteld van de gebruiker gedurende een bepaalde minimale termijn, in ruil voor een maandelijks geldbedrag. In feite dus gewoon huren of leasen of het nemen van een abonnement.
Op het product zit doorgaans een garantie: is het product stuk, dan wordt het gerepareerd of wordt een vervangend product ter beschikking gesteld. Dit is inbegrepen in het abonnementstarief.
Het concept 'product-als-dienst' is feitelijk een voorbeeld van wat de 'deeleconomie' genoemd wordt.
Een voorbeeld van een product-als-dienst is de swapfiets (een fiets huren in plaats van kopen).
Voorbeeld
'Vroeger was het simpel in de katholieke kerk. Biecht, berouw en dan een aflaat. Een kruisweg afleggen, op zijn minst een gebed en klaar. Over tot de orde van de dag. Voor moderne zonden, zoals overconsumptie, zijn ook hedendaagse oplossingen. Een daarvan is het concept van product-als-dienst. Het lijkt heel duurzaam en te leiden tot minder consumptie. ........Wat is nu het effect van dit concept? Leidt het feit dat de producent eigenaar blijft van het product echt tot duurzaamheid? Helaas, slechts zelden. Nog vaker gebeurt zelfs het omgekeerde. Neem bijvoorbeeld de Swapfiets. De huurprijs is voor veel studenten prima te betalen. Het zorgt ervoor dat ze geen banden meer hoeven te plakken en zich niet te veel zorgen hoeven te maken over hoe ze met de fiets omgaan. En daar is het resultaat ook naar: veel kapotte fietsen en slecht onderhoud. Want waarom zou je je druk maken over het fietsonderhoud als je er per maand betaalt? De aflaten van deze eeuw.'
Bron: RTLZ - 06-12-2019.
Zie ook: huur, lease, abonnement, duurzaamheid, deeleconomie, Software as a Service.
|
