Afgekort: PSG. Ook kortweg: Stabiliteitspact.
Overeenkomst tussen de landen die deel uitmaken van de Europese Unie om de afzonderlijke begrotingen 'op orde' te houden, een set begrotingsregels.
In het PSG zijn voorwaarden voor macro-economische stabiliteit, groei en samenhang in het eurogebied opgenomen; zo is onder meer bepaald dat het begrotingstekort van deelnemende overheden niet boven 3% van het bruto binnenlands product (bbp) mag komen en dat de staatsschuld niet hoger dan 60% van het bbp mag zijn (ook wel de 'drieprocentsnorm' genoemd).
Begrotingsdiscipline en een monetair beleid gericht op prijsstabiliteit (beperken van het inflatierisico) zijn essentieel voor het welslagen van de Economische en Monetaire Unie (EMU) en de waardevastheid van de euro.
In de loop van de tijd zijn de regels rondom begrotingsdiscipline (als gevolg van regelmatige overschrijding van de norm door enkele grote landen) enigszins versoepeld.
Velen menen dat de grote problemen van een aantal landen uit de EMU (vooral de zuidelijke eurolanden, waaronder Griekenland) in begin 2010 het gevolg zijn van een hogere tolerantie voor overschrijdingen op genoemde terreinen. Die overschrijdingen zijn bovendien verergerd door de financiële crisis in 2008-2009 en de als gevolg daarvan op grote schaal verleende staatssteun.
De afspraken van het Pact voor Stabiliteit en Groei worden dus zwaar op de proef gesteld.
Zie ook: begrotingskader, begrotingsregels, begrotingsdiscipline, Maastrichtnorm, drieprocentsnorm, euro, neuro, eurozone, muntunie, Europese Centrale Bank, begrotingstekort, staatsschuld, schuldquote, staatsschuldquote, schuldhoudbaarheid, financiële stabiliteit, eurozondaars, probleemlanden, eurocrisis, Griekse schuldencrisis, PIGS, PIIGS, garlic belt, knoflookcrisis, Ouzocrisis, European Financial Stability Facility, stabiliteitsprogramma, Wet houdbare overheidsfinanciën.
|
