Een hypotheek voor een bedrag dat relatief erg hoog is in verhouding tot het inkomen / vermogen.
Meestal wordt in Nederland bedoeld dat de hypothecaire lening op het moment van verstrekken hoger is dan de waarde van het betrokken pand. In Nederland zijn tophypotheken zeer gebruikelijk, waarschijnlijk vooral door de mogelijkheid om de rente voor een dergelijke lening af te mogen trekken van het belastbare inkomen. Ook kunnen de zogenoemde kosten koper meegefinancierd worden.
Zo'n lening wordt/werd verstrekt in de aanname dat de waarde van het onderpand in de naaste toekomst geleidelijk zou (blijven) stijgen.
Tophypotheken hebben voor de aanbieders een groter risico en daarvoor willen zij beloond worden. Deze beloning ontvangen hypotheekverstrekkers in de vorm van een renteopslag. Vandaar dat de hypotheeknemer meer rente voor een tophypotheek betaalt dan voor een ‘normale’ hypotheek. Voor de hypotheeknemer is de tophypotheek ook niet zonder risico; deze groep vraagt zich vaak onvoldoende af of de hypotheeklasten zowel op de korte als op de lange termijn wel betaald kunnen worden.
Het valt te verwachten dat tophypotheken in de toekomst aan banden gelegd zullen worden, waarschijnlijk door het maximum van 120% van de waarde van het onderpand te verlagen naar 110%.
Zie ook: loan-to-value ratio, underwater mortgage, onderwaterhypotheek, overkreditering, schuldenval, kosten koper, problematische schulden.
 Tip anderen
|
