Ook: winner-takes-most. Ook geschreven als: the winner takes all.
De winnaar krijgt de grote prijs, de rest (relatief gezien) nauwelijks iets of helemaal niets; de winnaar haalt steeds meer naar zich toe, de rest vist achter het net. De grootsten worden groter en zijn bijna niet meer te verslaan. Wie wint, blijft winnen.
Het begrip komt uit de sportwereld, maar is ook overgewaaid naar het bedrijfsleven.
Voorbeelden zijn bestseller romans, filmsterren, spraakmakende politici, wetenschappelijke topartikelen, of dominante technologiebedrijven zoals Microsoft, Apple, Facebook, Alphabet (Google) en Amazon.
Voorbeeld
'De toegenomen macht van bedrijven is het gevolg van het zogenoemde winner takes most-karakter in de economie, dat met de komst van internet is opgerukt. Daarbij valt een steeds groter deel van een markt toe aan de meest succesvolle ondernemingen. In opkomende landen is het verschijnsel niet goed waar te nemen, in geavanceerde landen wel. De technologiesector is er, met reuzen als Google, Apple, Amazon en Facebook, een voorbeeld van.'
Bron: NRC, column Maarten Schinkel - 03-04-2019.
Ook de de sfeer van beloningen is dit fenomeen vaak te zien; het management ontvangt in een aantal gevallen exorbitante beloningen in verhouding tot de werknemers van een onderneming. Deze wijze van belonen is de laatste jaren steeds meer in zwang gekomen in diverse beroepsgroepen (management, deal-makers, juridische en financiële adviseurs, in de venture capital wereld, enzovoort), maar vanuit grote delen van de maatschappij is tegen deze wijze van belonen een enorme weerstand gegroeid.
Zie ook: casinokapitalisme, marktleider, marktmacht, aanmerkelijke marktmacht, concentratie, economische machtspositie, monopolie, duopolie, oligopolie, netwerkeffect, market tipping, winner's curse, schaalvoordelen, superrijken, exhibitionistische zelfverrijking, vertrekbonus, Big Tech, Frightful Five, supersterbedrijven. Vergelijk: winner's curse.
 Tip anderen
|
