- Letterlijk: bouwstenenbenadering.
Om de werking en het risico van financiële instrumenten - met name off balance sheet instrumenten als derivaten - beter te kunnen begrijpen, kan in wezen ieder instrument ontleed worden in bouwstenen.
Instrumenten kunnen worden ingedeeld in twee klassen, namelijk in producten met een lineair, en producten met een niet-lineair risico-rendementsprofiel (termijn- respectievelijk optie-achtige instrumenten of fixerende respectievelijk afschermende instrumenten).
Lineair:
Niet-lineair: opties (inclusief caps, floors, swaptions en dergelijke).
Door het combineren van de diverse bouwstenen kunnen (ogenschijnlijk) nieuwe instrumenten worden gecreëerd. Een relatief eenvoudig voorbeeld is de combinatie van een long (short) call en short (long) put, waardoor qua risico-rendementseigenschappen een long (short) termijntransactie wordt nagebootst.
Dergelijke en nog veel complexere constructies (zie: gestructureerde producten) worden in elkaar gezet door zogenaamde 'financial engineers'.
- In het kader van de Capital Adequacy Directive (zie: CAD-richtlijn) wordt over de 'building block approach' gesproken als het gaat om het voorschrijven van separate kapitaalsvereisten voor specifiek risico (dus gerelateerd aan de emittent van het instrument) en marktrisico (algemeen koers- en renterisico).
Zie ook: CAD-richtlijn, disallowance, risico-rendementsprofiel, gestructureerde producten, complexe producten, wrapper, structured finance, replicatie, financial engineer, quant, raccoon, structurer, garbage in, garbage out.
 Tip anderen
|
